Πηγή: https://www.patheos.com/blogs/religionprof/2020/03/what-does-the-bible-say-about-coronavirus.html
Μετάφραση - Χρύσανθος Θεοχάρης
Πανδημία Covid-19 – Πολλοί άνθρωποι έχουν αναστατωθεί από γεγονότα που είναι πρωτοφανή στη ζωή τους, με άγνωστες γι’ αυτούς ονομασίες και αινιγματική ορολογία. Είναι φυσικό λοιπόν κάποιοι να καταφύγουν στη Βίβλο σ’ αναζήτηση απαντήσεων, παρηγοριάς και καθοδήγησης.
«Τι λέει η Βίβλος για τον Κορονοϊό», είναι ερώτηση που πήρε διαστάσεις «επιδημίας» στη Google. Υπάρχει ένας αριθμός ιστοσελίδων στις οποίες συναντάει κανείς τον ισχυρισμό ότι διαθέτουν τις απαντήσεις σ’ αυτή την ερώτηση. Εγώ προσωπικά, σαν ακαδημαϊκός – πανεπιστημιακός με αντικείμενο τη Βίβλο είμαι πλήρως απογοητευμένος απ’ τα περισσότερα αυτών που βλέπω στο διαδίκτυο και στα μέσα επικοινωνίας .
Άραγε όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ρωτούν τι λέει η Βίβλος για τον Κορονοϊό δεν έχουν προσέξει ότι η Βίβλος δεν αναφέρει απολύτως τίποτε για ιούς; Τίποτε – τελεία και παύλα! Επίσης τίποτε για βακτήρια. Τίποτε για μικρόβια. Δεν υπάρχουν συμβουλές να αποφεύγουμε να φταρνιζόμαστε πάνω σ’ άλλους ή να καλύπτουμε το στόμα μας όταν βήχουμε ή κάτι παρεμφερές. Ενώ συναντούμε διάφορες οδηγίες καθαρισμού, αυτές αφορούν τελετουργικούς καθαρισμούς και όχι θέματα υγείας και υγιεινής με τη σημερινή τους έννοια.
Γιατί άραγε; Η εξήγηση είναι απλή. Οι συγγραφείς των βιβλικών κειμένων ζούσαν σε μια εποχή πολύ πριν κάποιος οποιοσδήποτε άνθρωπος κατανοήσει τις αιτίες των ασθενειών με την έννοια που τις κατανοούμε σήμερα. Εκείνοι ζούσαν σε μια προ-επιστημονική εποχή και συνεπώς δεν θα πρέπει να περιμένουμε να βρούμε στα κείμενά τους πληροφορίες και απαντήσεις για τα συγκεκριμένα θέματα που μας απασχολούν – και βεβαίως είναι εντελώς απίθανο να το παρουσιάσουν με όρους 21ου αιώνα.
Αυτό που λέμε δεν σημαίνει πως οι αρχαίοι λαοί δεν πρόσεξαν κάποιες απ’ τις ορατές όψεις της αρρώστιας. Είδαν για παράδειγμα πως κάποιες απ’ τις μάστιγες μεταδίδονταν μέσω της ανθρώπινης επαφής και έκαναν βήματα καραντίνας και κοινωνικής αποστασιοποίησης. Μερικές φορές αυτό το εφάρμοζαν ακόμη και για ασθένειες που δεν ήταν μεταδοτικές, όπως το έκζεμα και άλλες δερματολογικές αρρώστιες που λανθασμένα μεταφράζονται ως «λέπρα» σε κάποιες μεταφράσεις.
Κατανοώ τον πειρασμό κάποιων να βρουν τρόπο να χωρέσουν ή να συνταιριάξουν στοιχεία απ’ τη Βίβλο με τη σύγχρονη ιατρική και την επιστήμη γενικά. Το έκανα και εγώ αυτό όταν ήμουν νεότερος. Τα αποτελέσματα όμως σπάνια είναι ικανοποιητικά, μερικές μάλιστα φορές είναι πραγματικά φρικτά. Σκεφτείτε για παράδειγμα εκείνους που ισχυρίζονται πως αρρώστιες σαν κι αυτή είναι «αποτέλεσμα της Πτώσης», εννοώντας την αμαρτία του Αδάμ. Τι ακριβώς εννοούν μ’ αυτό; Αν τους πιέσεις ρωτώντας τους αν εννοούν πως ο Θεός εφεύρε διάφορες αρρώστιες και στη συνέχεια τις εισήγαγε στον κόσμο σαν τιμωρία [υποθετικά συνεχίζοντας να κατευθύνει την εξέλιξή τους ώστε να προκύπτουν νέες θανατηφόρες εκδοχές τους έτσι που να μαστίζουν τη μια ανθρώπινη γενιά μετά την άλλη στο διηνεκές], το πιθανότερο είναι να πουν Όχι. Θέλουν άραγε να περάσουν την ιδέα ότι ο Αδάμ ήταν κάτι σαν γενετικός μηχανικός ή ότι η αμαρτία του κατά κάποιο τρόπο είχε τη δύναμη να χειραγωγήσει και να τροποποιήσει το DNA άλλων οργανισμών; Το βέβαιο είναι πως ιδέες σαν κι αυτές δεν υπάρχουν στη Βίβλο. Και γιατί όχι; Γιατί, όπως είπα πιο πάνω, οι βιβλικοί συγγραφείς έγραψαν σε εποχές προ-επιστημονικές, έτσι όχι μόνο δεν χρησιμοποιούν τέτοιες ορολογίες, ούτε καν σκέφτονται στα πλαίσια αυτών των όρων.
Κάποιες φορές ένα τέτοιο μήνυμα μπορεί να προκαλέσει αποκαρδίωση σε ανθρώπους που αποζητούν απεγνωσμένα κάτι στο οποίο να αγκιστρωθούν σε καιρούς ιδιαίτερης θλίψης. Όμως σκεφτείτε κι εκείνους που πριν έναν αιώνα και κάτι παρακολουθούσαν την πανδημία της γρίπης [το 1918-19] που σκόρπισε το θάνατο σε τόσους και τόσους ανθρώπους την εποχή εκείνη [περίπου 25 εκατομμύρια νεκροί] και την επεδείκνυαν σαν εκπλήρωση του Βιβλίου της Αποκάλυψης. Αν ισχυρίζονταν πως αποτελούσε τον προάγγελο του τέλους του κόσμου, τότε είναι απόλυτα σίγουρο ότι έχουν ήδη πεθάνει χωρίς να έχει επαληθευτεί ο ισχυρισμός τους. Στο μεταξύ και καθώς ο χρόνος περνούσε και η ζωή συνεχιζόταν κανονικά, μπορεί να ναυάγησε και η πίστη τους – το ίδιο και η πίστη τόσων άλλων ανθρώπων.
Αν «κοτσάρεις», προσδέσεις , την πίστη σου στο κάρο της αναζήτησης του Κορονοϊού στη Βίβλο, υπάρχει το ενδεχόμενο να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου και να υιοθετήσεις προσωρινά κάποιες αυταπάτες που θα σου προσφέρουν κάποια ψεύτικη ανακούφιση. Θα πληρώσεις όμως γι’ αυτό όταν αργότερα το γενικότερο πλαίσιο των ισχυρισμών αποδειχτεί κούφιο, όπως έχει συμβεί κατ’ επανάληψη καθώς άλλοι θρησκευόμενοι έκαναν αυτά που και εσύ προσπαθείς να κάνεις.
Θα ήθελα να σε ενθαρρύνω να πάψεις να αναζητάς στη Βίβλο συγκεκριμένες προβλέψεις για τον Κορονοϊό και να τις «βρίσκεις» εκεί που δεν υπάρχουν στ’ αλήθεια. Αντίθετα να επικεντρώνεσαι στις πιο κεντρικές και σαφείς διδασκαλίες της Βίβλου. Μια απ’ αυτές είναι η εμπιστοσύνη στο Θεό, όχι επειδή εντοπίζουμε στη Βίβλο κάποια συγκεκριμένη πρόβλεψη, αλλά επειδή σαν άνθρωποι που είμαστε, με περιορισμένη αντίληψη, χρειαζόμαστε να αφήνουμε τον εαυτό μας στο Θεό που είναι απερίγραπτα ανώτερος από μας.
Η Βίβλος επιπλέον δίνει έμφαση στην αγάπη που δείχνει πνεύμα αυτοθυσίας για τους άλλους. Αν πραγματικά επιθυμείς να διακρίνεις το θέλημα του Θεού μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, τότε πρέπει να σκεφτείς ποια είναι τα ευγενέστερα πράγματα που μπορείς να κάνεις. Η δική μου πρόταση είναι να επιδιώξεις να προσφέρεις υποστήριξη προς τους άλλους – από ασφαλή απόσταση και εφαρμόζοντας τις συμβουλές των ειδικών στα θέματα ιατρικής και της υγιεινής. Γιατί δεν συνιστά αγάπη και καλοσύνη το να φέρεσαι απερίσκεπτα και να καθιστάς τον εαυτό φορέα και εν δυνάμει συντελεστή μετάδοσης ενός επικίνδυνου παθογόνου ιού στους άλλους. Ακόμη κι αν το δικό σου ανοσοποιητικό σύστημα είναι αρκετά ισχυρό ώστε να απωθήσει τα χειρότερα των συμπτωμάτων του Covid-19, το ανοσοποιητικό των άλλων με τους οποίους έρχεσαι σε επαφή ίσως να μην είναι.
Λοιπόν πού υπάρχει ο Κορονοϊός στη Βίβλο; Καλύπτεται πλήρως απ’ τις διδασκαλίες του Χριστού να αγαπούμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας και να κάνουμε στους άλλους αυτά που θέλουμε να κάνουν και εκείνοι σε μας.
